امام جواد(ع)؛ مظهر بصیرت و اسوه کرامت

   امام جواد(ع) در خردسالی به امامت رسید و با علم الهی به هدایت و روشنگری مردمی پرداخت که در میان انواع هجمه‌های فکری و عقیدتی قرار داشتند.  مرو رفت و سپس به مدینه بازگشت.

امام جواد (ع) دهم رجب سال 195 هجری قمری بدنیا آمد و در سال 203  هجری قمری پس از شهادت پدرش امام رضا (ع)، در سن هشت سالگی به امامت رسید دوران هفده ساله امامت او با حکومت مأمون و معتصم، خلفای عباسی همزمان بود.

هنگامیکه امام هشتم به دعوت مأمون از مدینه به توس رفت امام جواد (ع) که کودک بود مانند دیگر افراد خانواده در مدینه ماند و در سال 202 برای دیدار پدر به

صغر سن امام(ع) از پدیده هاى اعجازآمیز آن حضرت است که در روحیه حاکمان آن زمان اثرى فوق العاده داشت. وقتى پدر بزرگوارش درگذشت، از عمر امام جواد حدود هشت سال بیشتر نگذشته بود و در همان سن، عهده دار منصب امامت شد.

امام(ع ) با پایگاههاى مردمى طرفدار و مؤمن به رهبرى و امامت به طور مستقیم در مسائل دینى و قضایاى اجتماعى و اخلاقى در تماس بود.

قرن دوم و سوم هجری برهه‎ای حساس در تاریخ شیعه است . در این زمان شیعیان در مسیر پرفراز و نشیب جریان‎های فکری و عقیدتی قرار داشتند و در برابر هجوم ظالمانه دشمنان پایداری می‎کردند.

اینکه کودکی خردسال رهبری امت را عهده‎دار شود، نخستین بار در مورد امام جواد (ع) تحقق یافت، سن کم آن حضرت حتی عده‎ای از شیعیان را درباره مسئله امامت دچار تردید کرد به گونه‎ای که گاه سؤال می‎کردند تا زمانی که ایشان به سن امامت برسند، چه کسی امام شیعه خواهد بود و خواص شیعه پاسخ می‎دادند، اگر بنا به فرموده ائمه اطهار حضرت جواد، امام و پیشوای امت است و او با وجود سن کم شایستگی اداره امور مسلمین را دارد .

به هر حال مراجعات مکرر به ایشان و پاسخ بدون تأمل آن حضرت به سؤالات، عظمت و مقام علمی آن حضرت را بر همگان ثابت کرد.

بی تردید به امامت رسیدن امام جواد(ع) در خردسالی مبتنی بر بنیادهای پوشیده و غیبی است، کسی که بتواند در این سن و در شرایط نامساعد اجتماعی، در میان بدخواهی های بسیار، رهبری و هدایت گروهی را بر عهده بگیرد در پناه امدادهای غیبی قرار دارد.

حضرت جواد در دوره ای که فرقه های مختلف اسلامی و غیراسلامی ظهور کرده و در مرحله رشد قرار داشتند با وجود کمی سن وارد بحثهای علمی شده، با سرمایه خدایی امامت که از سرچشمه ولایت مطلقه مایه گرفته بود، احکام اسلامی را مانند پدران و اجداد بزرگوار خود گسترش داد و به تعلیم و ارشاد عمومی پرداخت .

پس از شهادت امام رضا(ع)، مأمون برای اینکه بتواند امام جواد و فعالیتهای آن حضرت را تحت نظارت و کنترل داشته باشد، ایشان را به بغداد فراخواند .

 

به هنگام حضور امام کم سن در بغداد، دشمنان و بدخواهان تلاشهای بسیاری کردند تا با طرح سؤالات حل نشده امام را در شرایطی قرار دهند که قادر به پاسخگویی نبوده و دشمنان از این موضوع به نفع خود بهره برداری کنند اما غافل بودند که امام پاسخگوی شایسته همه سؤالها بوده و با طرح سؤالات و مباحثی که آنها از درک و پاسخش عاجز بودند، ضعف و زبونی دشمنان را به رخشان می کشیدند.

درباره شهادت حضرت امام جواد (ع) روایت‎های مختلفی وجود دارد، اما آنچه از متون روایی برمی‎آید این است که آن حضرت به دست همسرش ام الفضل دختر مأمون و به نیرنگ و فرمان معتصم عباسی مسموم و به شهادت رسید .

امام نهم آخر ماه ذیقعده سال 220 هجری و در سن 25 سالگی به شهادت رسید، مزار مطهر آن حضرت در کاظمین کعبه دلهای عاشق و خداجوی است.

منبع: سایت فرهنگی رجانیوز