جزیره‌ای از هفت دولت آزاد با بومیانی که تحقیر می‌شوند و مساجدی که دیده نمی‌شود

مقداد همتی: با تمام ادعاهای آرمان‌گرایانه و عدالت طلبانه به واسطه اصرار و تسهیلات مکانی و مسافرتی که در اختیار یکی از دوستان قرار گرفته بود و بیشتر از سر کنجکاوی، تعطیلات نوروزی امسال را همراه خانواده به مدت سه روز در کیش بودم!

دلیل اقبال از این جزیره آزاد -که بعد از مشهد، بیشترین پروازهای نوروزی را داشته است- بیشتر از سه نکته نیست:

1- این جزیره به معنای واقعی -چه مردانه و چه زنانه!- آزاد است؛ در کیش نظارت محسوسی وجود ندارد! حتی در بعد راهنمایی رانندگی‌اش (هرچند دوربین های کنترل تخلفات وجود دارد)؛ بسیار کم پیش می آید در کیش پلیس و نیروی انتظامی ببینی! بنابراین آزادی های ولنگار در این جزیره زیاد است؛ «بزن و بکوب و برقص شبانه در کنسرت‌های شبه لوس آنجلسی» و «مردان با شلوارک و زنان بدون مانتو» شاید متصور مقداری از فضای ولنگار کیش باشد!

بگذریم از پیشنهادهایی که در هتل از سوی وایزر و سوپروایزر و ریسپشن  و خدماتی و... بگذریم...

2- امکانات تفریحی کیش در زمان‌هایی از سال که می شود در کیش بیرون از هتل بود و تفریح کرد، به نسبت دیگر نقاط کشور بیشتر است؛ این مطلب شامل رده سنی خاصی نمی شود و برای تمام گروه‌های سنی قابل استفاده است: تمام تفریحات آبی (جت اسکی، کشتی آکواریومی و قایق سواری، شنا، حمام آفتاب)، ماشین سواری با انواع و اقسام اتومبیل‌های خارجی مدل بالای  اجاره ای، دوچرخه سواری اجناس مختلف!، باغ پرندگان، شوی دلفین ها و این آخری‌ها بازدید از هتل داریوش! و...) و البته هزینه های این گونه تفریحات چندین برابر تفریحات مشابه در داخل کشور است.

3- در کیش جنس ارزان پیدا نمی شود! پس دیگر به‌دنبال و به امید اجناس ارزان تر از تهران راهی کیش نشوید! حضور در کیش برای حرفه ای های متمکن علاوه بر موارد بالا، وجود نمایندگی های شرکت‌های خارجی و به‌اصطلاح بودن «اجناس برند دار» با قیمتی گزاف است که البته هیچ تضمینی هم مبنی بر اصل بودن این اجناس وجود ندارد!

و سه  نکته آخر اینکه:

الف- بومیان جزیره یا نگهبان هستند و یا کارگر و یا پیجر بازارها  و سالن‌ها! (در مقایسه با دوبی گفتم که طبق قانون، شرکت‌های ثبت شده در آن باید یک عضو هیئت مدیره‌شان با درصد مشخصی از سهام از ساکنان و بومیان دوبی باشند!)

ب- کیش در مناطق غیر بومی و به‌ویژه نقاط تجاری مسجد ندارد! به همین سادگی! حداقل در قسمت شرقی آن از جنوب شرقی تا شمال شرقی که تمام بازارها و مراکز خرید و هتل ها و پلاژها در این قسمت از کیش واقع است! و زمان اجازه داد که ببینم. البته در نقاط بومی نشین چند مسجد وجود دارد که البته خوش ساخت هم هستند اما برای یک گردشگر ایرانی مسلمان که قاعدتا به این نقاط رفت و آمد زیادی ندارد، در مدت اقامت در این جزیره، فیض حضور در مسجد سهل الوصول نیست.

ج- حجم سنگینی از سرمایه گذاری تفریحی (اعم از هتل و بازار) و نه تولیدی! در کیش در حال انجام است! سازه های نیمه کاره به وفور در کیش دیده می‌شود؛ سرمایه گذاری در جایی که حتی خاک فضای سبزش هم از بندرعباس با لنج و قایق می آید و تصور اینکه اگر مقداری از این سرمایه گذاری ها در شهرهای توریستی و گردشگری داخل ایران اتفاق می افتاد و... باز هم بگذریم...

این بود تمام شاه‌کار دولت‌های از سازندگی به این طرف در بعد معروف‌ترین منطقه آزاد کشور و تمام اهدافی که تنها روی کاغذ برای آن متصور شده بودند و بر روی همان کاغذ ماند!